majątek ziemski

См. также в других словарях:

• majątek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. majątektku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} posiadłość ziemska, dobra ziemskie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Majątek ziemski, dziedziczny. Podupadły majątek. Parcelacja majątku.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ziemski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ziemskiscy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do Ziemi jako planety; będący częścią tej planety : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skorupa, atmosfera ziemska. Istoty ziemskie. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• majątek — m III, D. majątektku, N. majątektkiem; lm M. majątektki 1. «posiadłość, własność ziemska» Majątek ziemski. Dziedziczny, rodowy, rodzinny majątek. Parcelacja majątku. Dzierżawić majątek. Zarządzać majątkiem. 2. «ogół dóbr należących do danej osoby …   Słownik języka polskiego

• ziemski — ziemskiscy 1. «dotyczący Ziemi planety» Glob ziemski. Kula ziemska. Atmosfera, biosfera ziemska. Biegun, południk, równoleżnik ziemski. Istoty, stworzenia ziemskie. ∆ astr. Oś ziemska «wyobrażalna prosta przechodząca przez bieguny geograficzne,… …   Słownik języka polskiego

• Georg von Thaer — Georg von Thaer, Landeshauptmann der Provinzen Schlesien und Niederschlesien i.R., etwa 1942 Georg Friedrich Wilhelm von Thaer (* 23. September 1872 in Baldensruh bei Panten (heute Pątnów Legnicki), Schlesien; † 15. November 1946 in Hannover) war …   Deutsch Wikipedia

• dobro — n III, Ms. dobrobru (dobrobrze); lm D. dóbr 1. blm «to, co jest oceniane jako pomyślne, pożyteczne, wartościowe; ideał moralny» Poczucie dobra i zła. Wyświadczyć komuś dobro. Czynienie dobra. 2. blm «skłonność do czynienia dobrze; łagodność,… …   Słownik języka polskiego

• latyfundium — n VI; lm M. latyfundiumdia, D. latyfundiumdiów 1. «wielka posiadłość ziemska należąca do jednej osoby, rodu, zakonu itp., zwłaszcza w średniowieczu» Latyfundia magnackie, kościelne. 2. hist. «w starożytnym Rzymie: wielki majątek ziemski powstały… …   Słownik języka polskiego

• majętność — ż V, DCMs. majętnośćści 1. lm MD. majętnośćści przestarz. «majątek ziemski, posiadłość ziemska; dobra» 2. blm przestarz. «mienie; dostatek, bogactwo» …   Słownik języka polskiego

• poparcelować — dk IV, poparcelowaćluję, poparcelowaćlujesz, poparcelowaćluj, poparcelowaćował, poparcelowaćowany «dokonać parcelacji, podzielić na parcele» Poparcelować majątek ziemski …   Słownik języka polskiego

• posiadłość — ż V, DCMs. posiadłośćści; lm D. posiadłośćści 1. «teren, plac, zwykle wraz z zabudowaniami, będący czyjąś własnością; majątek ziemski, nieruchomość, posesja» Posiadłość ziemska. Właściciel posiadłości. Mieć posiadłość poza miastem. Mieszkać w… …   Słownik języka polskiego

• rozdrabniać — ndk I, rozdrabniaćam, rozdrabniaćasz, rozdrabniaćają, rozdrabniaćaj, rozdrabniaćał, rozdrabniaćany rozdrobnić dk VIa, rozdrabniaćnię, rozdrabniaćnisz, rozdrabniaćnij, rozdrabniaćnił, rozdrabniaćniony «dzielić coś na drobne części; kruszyć, drobić …   Słownik języka polskiego